Toen mijn bompa (grootvader) overleed, kwamen vele van zijn boeken (de appel valt niet ver van de boom) bij mij terecht, waaronder 45 werken van Georges Simenon. Ik kende Simenon eigenlijk alleen van de Maigret-verhalen, maar het bleek dat Simenon ook gewone romans heeft geschreven. Van de 45 werken die ik heb, zijn er zo 10, en dit was het eerste dat ik er van las.
Alhoewel dit boek, net als de meeste Maigrets, ietwat verouderd aandoet, heb ik het toch met veel plezier gelezen. Simenon is echt een schrijver van zijn tijd en hij weet je meteen mee te nemen naar, zoals in dit boek, de jaren 1950 in Parijs. Parijs speelt blijkbaar in veel van zijn boeken een hoofdrol.
Heel veel actie is er niet in De begrafenis van meneer Bouvet, het is eerder een beschrijving van een reeks gebeurtenissen die ontketend wordt wanneer een oude man sterft op straat.
Mooi!
